آب رادیاتور ماشین بخور محتاج نامردان نباش!
آدم دیوانه را بنگی بس است خانه پرشیشهرا سنگی بس است!
اتوبوس من غصه نخور،منم یه روز بزرگ میشم!(ژیان)
اگر خـواهی بمـیری بی بهانـهبخور ماست و خیار وهندوانه!
التماس۲A!
ای بلبل اگر نالی من با تو هم آوازمتو عشق گل داری،من عشق گل اندامی!
ای روزگاربا ما شدی ناسازگار!
باغبان در را مبند من مرد گلچین نیستممن خودم گل دارم و محتاج یک گل نیستم!
بحث۳۰یا۳۰ ممنوع!
بخور و بخواب کارمهالله نگهدارمه!
به مادرت رحم کن کوچولو!
تا جام اجل نکردم نوش هرگز نکنم تو را فراموش!
تاکسی نارنجی از من نرنجی!
تجربه نام مستعاری است که بر خطاهای خودمی گذاریم!
جون من داداش یه خورده یواش!
جهان باشد دبستان و همه مردم دبستانیچرا باید شود طفلی ز روز امتحان غافل؟!!
داداش مرگ من یواش امان از دست گلگیر ساز و نقاش!
در طواف شمع میگفت این سخن پروانه ایســر پیــچ سبقت نگیر جانا مـگر دیوانه ای!
دلبرا دل به تو دادم که به من دل بدهیدل ندادم که به من ساندوچ و دلمه دهی!
دنبالم نیا آواره میشی!
دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچای هیچ تر از هیچ تو بر هیچ مپیچ!
دو دوتا هفتا کی به کیه!
رخش بی قرار!
رقیف بی کلک مادر!
رنج گل بلبل کشید و برگ گل را باد بردرنج دختر مادر کشید و لذتش داماد برد!
رود می رود اما ریگذارش می ماند!
زندگی بدون عشق مثل ساندوچ بدون نوشابه هست!
زندگی بدون عشق مانند شلوار بدون کش هست!
سر پایینی نوکرتمسر بالایی شرمندتم(ژیان)
شب و روز رانندگی در جاده ها کار من استاز خطر باکی ندارم جون خدا یار من است!
عشق میکروبی است که از راه چشم واردمی شود و قلب را عاشق می کند!
قربان وجودی که وجودم ز وجودش بوجود آمده است!
کوه از بالا نشینی رتبه ای پیدا نکرد جاده از افتادگی از کوه بالا میرود!
گاز دادن نشد مردیعشق آن است که بر گردی!
گدایان بهر روزی طفل خود را کور می خواهند طبیبان جملگی خلق را رنجور می خواهند!
تمام مرده شویان راضیند بر مردن مردمبنازم مطربان را که خلق را مسرور می خواهند.
گلگیرم ولی گل نمیگیرم!
نوکرتم ننه!
یه بار پریدی موتوری دو بارپریدی موتوریآخر می افتی موتوری!
